قرآن و امام حسین » امر به معروف و امام حسین | |
امر به معروف و نهى از منکر نشانهى وجدان بیدار، سوز و تعهّد، عشق به مکتب، حضور در صحنه و عشق به مردم است. امر به معروف و نهى از منکر سبب دلگرمى نیکوکاران، کنترل خلافکاران و حافظ حقوق مظلومان است. جامعهى بىتفاوت و ساکت، جامعهى مرده و بدون رشد است. حضرت لوط به مردمى که در برابر گناه ساکت بودند فرمود «ألیس منکم رجل رشید»(89) آیا یک انسان رشد یافته در میان شما نیست؟ قرآن شرط بهترین امّت بودن را انجام امر به معروف و نهى از منکر مىداند؛ «کنتم خیر اُمّة اُخرجت للناس...»(90) آنگاه که قهر خداوند بر خلافکاران نازل شود، خداوند ناهیان از منکر را نجات مىدهد. «انجینا الذین ینهون عن السوء و اخذنا الّذین ظلموا بعذاب بئیس»(91) یکى از برکات نماز آن است که انسان را از منکرات باز مىدارد. «اِنّ الصلوة تَنهى عن الفحشاء و المنکر»(92) آمرِ به معروف در پاداش انجام معروف شریک است.(93) ترک امر به معروف سبب سلطهى اشرار مىشود. امر به معروف و نهى از منکر وظیفهى تمام انبیا در طول تاریخ است. «و لقد بعثنا فى کل اُمّة رسولاً ان اعبدوا اللَّه و اجتَنِبوا الطاغوت»(94) امام حسین علیه السلام دربارهى علّت قیام خود فرمودند: مگر نمىبینید که به حقّ عمل نمىشود و از باطل جلوگیرى نمىشود.(95) من بنا دارم (هر چند با شهادت و ریختن خونم باشد) امر به معروف و نهى از منکر کنم. «انّى اُرید أن آمر بالمعروف...» آرى، امر به معروف و نهى از منکر مراحلى دارد که در بعضى مراحل باید تا شهادت پیش رفت. چنانکه خونهاى مقدّسى در راه آن ریخته شده است. «و یقتلون الذین یأمرون بالقسط من النّاس»(96) توجیهات نابجا بعضى براى سکوت خود توجیهاتى دارند و کلماتى را مىگویند از قبیل: کار از کار گذشته است. با یک گل بهار نمىشود. ما و او را در یک قبر نمىگذارند. عیسى به دین خود، موسى به دین خود. دیگران هستند، به ما چه ربطى دارد. در زندگى شخصى افراد دخالت ممنوع است. نانم قطع شده و مردم از من رنجیده مىشوند. خجالت مىکشم و با او رودرواسى دارم. ولى قیام امام حسینعلیه السلام ثابت کرد که با یک حرکتِ خالصانه، مىتوان تاریخ را متحوّل کرد و با یک گل بهار مىشود. ما باید با طاغوتها مبارزه کنیم، زیر پا و سُم اسب برویم ولى زیر بار زور نرویم. سر به نیزه دهیم ولى در برابر ظلم سر خم نکنیم و نباید تصوّر کنیم که آثار امر به معروف و نهى از منکر فورى است، زیرا گاهى آثار یک کلام یا قیام و حرکت، بعد از سالها جلوه مىکند. 89) هود، 78. 90) آلعمران، 110. 91) اعراف، 165. 92) عنکبوت، 45. 93) بحار، ج 97، ص 87. 94) نحل، 36. 95) بحار، ج44، ص 192. 96) آلعمران، 21. |